Daily Devotion
August 17, 2016
ข้อคิดจากพระธรรม ปัญญาจารย์ 5:10-11 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV) ซึ่งเป็นข้อความที่ได้รับการเน้นด้วยสีเขียวจากพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน วิถีจัดการด้านการเงิน ซึ่งเปิดตัวเมื่อ 28 มีนาคม 2015
คนรักเงินย่อมไม่อิ่มเงิน และคนรักสมบัติก็ไม่อิ่มกับผลตอบแทน นี่ก็อนิจจังด้วย เมื่อความมั่งคั่งเพิ่มพูนขึ้น คนกินก็มีคับคั่งขึ้น คนที่เป็นเจ้าของทรัพย์จะได้ประโยชน์อะไร นอกจากจะได้ชมเล่นเป็นขวัญตาเท่านั้น
คนที่ลุ่มหลงในเงินทองและทรัพย์สมบัติจะไม่รู้จักพอ ไม่ว่าจะมีอยู่มากมายแล้วก็ตามยิ่งมีมากก็ยิ่งอยากได้มาก ซึ่งปัญญาจารย์ถือว่าเป็นความอนิจจัง ใครก็ตามที่มีทรัพย์สมบัติมากขึ้นก็จะยิ่งมีคนมาช่วยใช้ ตัวคนที่หาไม่ได้มีโอกาสใช้เพราะมัวแต่เอาเวลาไปหาเงิน
คนจำนวนไม่น้อยเมื่อมีเงินไม่มากก็คิดว่า ถ้าสามารถหาเงินมาได้สักล้านหนึ่งก็พอใจแล้ว แต่พอหามาได้ ก็ไม่รู้สึกพอ ก็หาต่อไปเรื่อยๆ และเมื่อหาได้เรื่อยๆ ก็ไม่หยุดที่จะหา เพราะใจนั้นผูกพันกับทรัพย์สินเงินทองที่หามาได้ ความคิดที่ว่าจะอิ่มเมื่อได้เงินตามจำนวนที่ต้องการก็หายไป เกิดความละโมบมากขึ้นมาแทน แต่ถึงแม้จะหามาได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตัวเองก็ไม่ได้เป็นผู้ใช้เงินเหล่านั้นเอง แต่กลับเป็นคนอื่นมากมายมาช่วยใช้เงินที่หามาได้ คนหาก็ไม่มีเวลาใช้เงิน ได้แต่มองดูทรัพย์สินเงินทองที่หามาได้ชั่วครั้งชั่วคราว