Daily Devotion

March 30, 2013

ดู ลูกา 23:50-56 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV)
หลังจากที่พระเยซูถูกตรึงบนไม้กางเขน พวกสาวกก็ทำอะไรไม่ถูก พวกเขาก็กระจัดกระจายไปหมด แม้แต่พระศพของพระเยซู พวกเขาก็ไม่ได้เอาไปฝัง มีแต่โยเซฟซึ่งเป็นสมาชิกคนหนึ่งของสภาของคนยิวได้มาขอพระศพของพระเยซูจากปีลาตไปฝังไว้ในอุโมงค์ใหม่ที่เจาะเข้าไปในศิลา ถ้าโยเซฟไม่มาขอพระศพจากปีลาต พวกทหารก็คงจะโยนพระศพของพระองค์ไปกองรวมกับศพของพวกที่ไม่มีญาติ อุโมงค์ฝังศพนี้ต้องอยู่ไม่ไกลจากที่พระองค์ถูกตรึง พวกเขาต้องนำพระศพไปวางให้เรียบร้อยก่อน 6 โมงเย็น เพราะวันสะบาโตจะเริ่มเวลานั้นของวันศุกร์ พวกผู้หญิงต้องการนำน้ำหอมไปชโลมพระศพก็ทำไม่ทัน พวกเขาต้องมองดูแล้วค่อยกลับมาใหม่
การสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนของพระเยซูคริสต์เป็นเหมือนการพ่ายแพ้และเป็นเรื่องน่าอับอาย และพระศพของพระองค์ยังถูกนำไปเก็บไว้ในอุโมงค์อย่างเร่งรีบ จะทำอะไรให้เหมาะสมกว่านี้ก็ทำไม่ได้ เพราะคนยิวนั้นรักษาวันสะบาโตอย่างเคร่งครัด คนใกล้ชิดก็หนีกระจัดกระจายไป ผู้หญิงที่มีใจปรารถนาจะนำน้ำหอมมาชโลมพระศพก็ทำไม่ได้ พวกเขาก็ต้องกลับไป และรอคอยให้พ้นวันสะบาโตจึงกลับมาใหม่ เราทุกคนต่างมีปัญหา และเราก็ได้ปล้ำสู้กับปัญหานั้น ได้อธิษฐานวิงวอนแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แถมยังทำอะไรไม่ได้อีก เพราะมีข้อจำกัดบางอย่างมาขวางกัน สิ่งที่เหลืออยู่สำหรับเราคือ รอคอยและวางใจ เหมือนกับหญิงเหล่านั้น ต้องปล่อยให้พระศพของพระเยซูอยู่ในอุโมงค์และกลับไป วางใจว่าพระศพจะอยู่ที่นั้นเมื่อพวกเขากลับมาหลังวันสะบาโต