Daily Devotion

February 21, 2013

ดู ลูกา 17:1-4 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV)
ทุกวันนี้สื่อต่างๆ ที่เราเห็นจะเห็นอาชญากรรม และการล่อลวงให้ทำผิดมากมาย โดยเฉพาะผู้ที่ตกเป็นเหยื่่อก็คือเด็กๆ หรือเยาวชนของชาติมากมาย พระเยซูได้ชี้ให้เห็นว่า มนุษย์เราไม่ใช่อยู่ๆ ก็ไปทำผิด แต่มีคนอื่นมาชักจูงให้ทำผิด และพระองค์ทรงถือว่า โทษของผู้ที่ทำให้คนอื่นหลงผิดนั้นหนักมากคือ เขาสมควรตาย ไม่ใช่ตายธรรมดา แต่ควรจะเอาหินโม่ขนาดใหญ่มัดเขาไว้และไปถ่วงทะเล
ในทางกลับกัน พระองค์ทรงสอนว่า วิธีแก้ปัญหาความผิดบาปคือ การเตือนคนที่ผิดให้กลับใจใหม่ แต่หลายครั้ง คนไทยเป็นคนที่เกรงใจ เมื่อเห็นใครทำผิด ก็จะปากหนัก ไม่กล้าพูดต่อหน้า และไปซุบซิบนินทาลับหลัง บางคนก็เหนื่อยกับการเตือน เพราะเตือนแล้ว เตือนเล่า ก็ยังทำผิดซ้ำ แต่พระเยซูก็สอนต่อว่า ไม่ว่าเขาจะทำผิดกี่ครั้ง ถ้าเขากลับใจทุกครั้ง ก็ให้ยกโทษให้ทุกครั้ง
สิ่งที่พระเยซูทรงสอนนี้ก็คล้ายๆ กับกฎหมายเกี่ยวกับการฆาตกรรม คนที่จ้างวาน มีโทษหนักกว่าผู้ที่ลงมือกระทำ เมื่อเห็นคนทำผิด เราต้องเตือนเขา อย่าปล่อยให้เขาตกอยู่ในความบาป เมื่อเราเห็นหลุมอยู่ที่ถนน เราต้องหาป้ายหรือเครื่องหมายเตือนคนที่ขับรถมาแล้วไม่เห็นฉันใด เราก็ต้องเตือนคนที่ทำผิดรู้ถึงความเสียหายที่จะเกิดขึ้น หากเขาไม่เลิกกระทำสิ่งนั้น