Daily Devotion
January 8, 2016
ข้อคิดจากพระธรรม สุภาษิต 11:24-26 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV)ซึ่งเป็นข้อความที่ได้รับการเน้นด้วยสีเขียวจากพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน วิถีจัดการด้านการเงิน ซึ่งเปิดตัวเมื่อ 28 มีนาคม 2015
บางคนยิ่งแจกจ่ายยิ่งมั่งคั่ง
บางคนยิ่งหวงสิ่งที่ควรจ่ายแจกก็ยิ่งขัดสน
คนใจกว้างย่อมเจริญรุ่งเรือง
คนที่ให้น้ำคนอื่นย่อมได้น้ำตอบแทน
ประชาชนแช่งผู้กักตุนข้าว
แต่พระพรอยู่บนศีรษะของผู้ขายข้าว
การแจกจ่ายในที่นี้หมายถึงการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่ใช่การใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย การแจกจ่ายในที่นี้ตรงกันข้ามกับความงกหรือเห็นแก่ได้ ไม่ยอมช่วยเหลือคนอื่นทั้งๆ ที่ตัวเองมีเพียงพอที่จะช่วยได้ การแจกจ่ายที่เต็มไปด้วยความเอื้อเฟื่อจะทำให้คนนั้นมีมิตรมาก ในยามที่เขาได้รับความเดือดร้อนจะมีคนช่วยเหลือเขามาก ในทำนองเดียวกันคนที่กักตุนข้าวนั้น ไม่ใช่พวกที่เก็บออม แต่เป็นคนที่ต้องการกำไรมากๆ และไม่ยอมขายข้าวให้กับคนที่มีความจำเป็นมาซื้อ
คนจำนวนไม่น้อยที่ชอบเก็บทรัพย์สินไว้ บางคนมีที่ดินมากจนไม่รู้ว่าที่ดินของตัวเองอยู่ที่ไหนบ้าง หลายคนซื้อเก็บไว้เพื่อเก็งกำไร บางคนอยากรำ่อยากรวย ก็พยายามเก็บไว้ โดยยึดถือทฤษฎีที่ว่า เพิ่มรายได้ ลดรายจ่าย การลดรายจ่ายที่ฟุ่มเฟือยเป็นสิ่งที่จำเป็น แต่การลดรายจ่ายที่จำเป็น เป็นสิ่งที่ทำให้เราจะขาดกำลังที่จะได้รายได้มาก เช่นหากเราเป็นร้านค้า แล้วปิดไฟ ปิดแอร์ในเวลาค้าขาย ลูกค้าก็จะไม่เข้าร้านเรา เราก็จะขาดรายได้ไป และในทางตรงกันข้าม เราจะเพิ่มรายได้โดยต้องการกำไรมากๆ ไม่ยอมขายข้าวเมื่อคนมีความจำเป็นต้องซื้อ เมื่อถึงเวลาเราอยากขาย เขาจะไปซื้อที่อื่น และไม่มาซื้อจากเรา เราต้องเรียนรู้ที่จะต้องเป็นคนมีใจกว้าง ไม่ใช่ใจใหญ่