Daily Devotion
July 8, 2015
ดู 2พงศ์กษัตริย์ 5:20-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV) ซึ่งเป็นข้อความที่ได้รับการเน้นด้วยสีเขียวจากพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน วิถีจัดการด้านการเงิน ซึ่งเปิดตัวเมื่อ 28 มีนาคม 2015
เกหะซีคนใช้ของเอลีชาคนของพระเจ้าคิดว่า “ดูสิ นายของข้าไม่ยอมรับของจากมือของนาอามานคนซีเรียที่เขานำมา พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ข้าจะวิ่งตามไปเอามาจากเขาบ้างฉันนั้น” เกหะซีจึงตามนาอามานไป และเมื่อนาอามานแลเห็นคนวิ่งตามท่านมา ท่านก็ลงจากรถรบต้อนรับเขาพูดว่า “ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือ?” เขาต...อบว่า “เรียบร้อยดี นายข้าได้ใช้ข้ามา เรียนว่า ‘ชายหนุ่มสองคนในกลุ่มผู้เผยพระวจนะจากแดนเทือกเขาเอฟราอิมมาหาเรา โปรดให้เงินพวกเขาสักหนึ่งตะลันต์ และเสื้อเที่ยวงานสัก 2 ชุด’ ” และนาอามานกล่าวว่า “โปรดรับไปสองตะลันต์เถิด” ท่านก็เชิญชวนเขา และเอาเงินสองตะลันต์ใส่ใน 2 กระสอบผูกไว้พร้อมกับเสื้อเที่ยวงาน 2 ตัว ให้คนใช้สองคนแบกไป เขาก็แบกเดินขึ้นหน้าเกหะซีมา เมื่อเขาทั้งหลายมาถึงภูเขา เกหะซีก็รับมาจากมือของเขา เอาไปเก็บไว้ในบ้าน และให้คนเหล่านั้นกลับ เขาทั้งสองก็จากไปเกหะซีก็เข้าไปยืนอยู่ต่อหน้านายของตน และเอลีชาถามเขาว่า “เกหะซี เจ้าไปไหนมา?” เขาตอบว่า “ผู้รับใช้ของท่านไม่ได้ไปไหน” แต่ท่านกล่าวกับเขาว่า “เมื่อชายคนนั้นหันมาจากรถรบต้อนรับเจ้านั้น จิตใจของเราไม่ได้ไปกับเจ้าหรือ? นี่เป็นเวลาควรที่จะรับเงิน เสื้อผ้า สวนมะกอก และสวนองุ่น แกะ และวัว และคนใช้ชายหญิงหรือ? ฉะนั้นโรคเรื้อนของนาอามานจะติดอยู่กับเจ้า และเชื้อสายของเจ้าเป็นนิตย์” เขาก็ไปจากหน้าท่านและเป็นโรคเรื้อนขาวอย่างหิมะ
เกหะซีเมื่อเห็นว่าเอลีชาปฎิเสธสิ่งตอบแทนที่นาอามานนำมาเพื่อมอบให้กับเอลีชาหลังจากได้รับการรักษาให้หายจากโรคเรื้อนแล้ว ก็เกิดเสียดายและความโลภที่อยากจะได้ของเหล่านั้นเอง จึงได้คิดอุบายวิ่งไปเพื่อจะรับของแท้เอลีชา นาอามานซึ่งก็ยินดีอยู่แล้วที่จะให้ของเหล่านั้น ก็มอบให้เกหะซี เมื่อได้ของมา เกหะซีก็เอาของไปเก็บไว้ที่บ้านของตนเอง แต่เอลีชาได้รับรู้ และได้ตำหนิเกหะซีที่มีใจโลภ เอลีชาจึงได้ให้เกหะซีรับโรคเรื้อนของนาอามานมา และเชื้อสายของเกหะซีก็จะได้รับผลด้วย
การที่จะได้รับเงินทองเพราะความดีที่เราทำนั้นไม่น่าจะเป็นความบาป แต่ไม่ใช่ทุกครั้งที่เราทำดีนั้นเราจะต้องรับค่าตอบแทน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความดีที่ทำนั้นเป็นการทำให้คนอื่นเห็นว่าเป็นมาจากพระเจ้า ไม่ใช่มาจากความสามารถของตัวเราเอง เราไม่ควรโลภอยากได้ของจากคนที่กำลังเดือดร้อน และไม่ควรฉวยโอกาสรับสิ่งของที่เราไม่ควรรับ หากเราโลภสิ่งของของคนที่เดือดร้อน เมื่อเรารับสิ่งของของเขามา ความเดือดร้อนนั้นจะตามเรามาด้วย