Daily Devotion

April 25, 2015

ดู เฉลยธรรมบัญญัติ 5:19, 21 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV) ซึ่งเป็นข้อความที่ได้รับการเน้นด้วยสีเขียวจากพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน วิถีจัดการด้านการเงิน ซึ่งเปิดตัวเมื่อ 28 มีนาคม 2015

‘ห้ามลักขโมย

‘ห้ามโลภภรรยาของเพื่อนบ้าน และห้ามละโมบบ้านของเพื่อนบ้าน ไร่นาของเขา หรือทาสของเขา หรือทาสีของเขา โคของเขา หรือลาของเขา หรือสิ่งใดๆ ซึ่งเป็นของของเพื่อนบ้าน’

ถึงแม้การห้ามขโมยกับการห้ามโลภนั้นจะอยู่กันคนละหัวข้อในบัญญัติสิบประการ แต่ทั้งสองข้อห้ามนี้ก็เกี่ยวข้องกัน ความโลภเป็นความปรารถนาที่อยู่ในใจ ส่วนการลักขโมยเป็นการกระทำที่แสดงออกมาอย่างชัดเจน ความโลภยังไม่ปรากฏออกมาให้เห็น แต่จะเกิดเป็นผลขึ้นมาเมื่อมีโอกาส
คนจำนวนมากในสังคมสมัยปัจจุบันจะจัดการกับความโลภก็ยากมาก เพราะสื่อโฆษณาพยายามสร้างกระแสให้เกิดความโลภขึ้น ทั้งๆ ที่หลายคนไม่จำเป็นต้องได้สิ่งของบางอย่าง แต่การสร้างความเย้ายวนให้ได้สิ่งของนั้น ก็ทำให้คนที่ไม่มีความจำเป็น อยากได้ขึ้นมา หากใครมีกำลังไปซื้อก็ไม่เป็นไร แต่สำหรับคนที่ไม่มีกำลังก็อาจจะก่อเหตุลักขโมยขึ้นมาได้ การยับยั้งชั่งใจเป็นทักษะที่ผู้ที่เป็นพ่อแม่จะต้องสอนลูกตั้งแต่เล็ก ไม่ใช่ลูกอยากได้อะไรก็ประเคนให้ ต้องสอนให้เขารู้จักรอคอยตั้งแต่เล็ก ไม่เช่นนั้นเมื่อโตขึ้น เขาจะไม่สามารถควบคุมความโลภและการลักขโมยได้