Daily Devotion
April 22, 2015
ดู เฉลยธรรมบัญญัติ 2:26-31 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV) ซึ่งเป็นข้อความที่ได้รับการเน้นด้วยสีเขียวจากพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน วิถีจัดการด้านการเงิน ซึ่งเปิดตัวเมื่อ 28 มีนาคม 2015
“ข้าพเจ้าจึงใช้ผู้สื่อสารจากถิ่นทุรกันดารเคเดโมทไปเข้าเฝ้าสิโหนกษัตริย์แห่งเฮชโบน ทูลถ้อยคำอันสันติว่า‘ขอให้ข้าพระบาทผ่านดินแดนของฝ่าพระบาท ข้าพระบาทจะเดินไปตามทางหลวงเท่านั้น จะไม่เลี้ยวไปทางขวาหรือทางซ้ายเลยขอฝ่าพระบาทขายเสบียงเอาเงิน เพื่อข้าพระบาทจะได้กิน และขอขายน้ำเอาเงิน เพื่อข้าพระบาทจ...ะได้ดื่ม ขอเพียงให้ข้าพระบาทเดินผ่านไปเท่านั้นเช่นเดียวกับลูกหลานของเอซาวซึ่งอยู่ที่เสอีร์ และคนโมอับที่อยู่เมืองอาร์ ได้ทำกับข้าพระบาทนั้น จนข้าพระบาทจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าไปในแผ่นดินที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระบาทได้ประทานให้พวกข้าพระบาท’แต่สิโหนกษัตริย์แห่งเฮชโบน ไม่ยอมให้เราผ่านเขตแดนของเขา เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ทรงทำให้จิตใจของสิโหนกระด้าง และทรงทำให้ใจแข็ง เพื่อจะทรงมอบเขาไว้ในมือของท่านดังที่เป็นอยู่ทุกวันนี้และพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘นี่แน่ะ เราเริ่มมอบสิโหนและแผ่นดินของเขาไว้กับเจ้า จงเข้ายึดครองเพื่อเจ้าจะได้แผ่นดินของเขาเป็นกรรมสิทธิ์’
หลังจากที่คนอิสราเอลได้เดินทางผ่านแผ่นดินของเอโดม โมอับ และอัมโมน คนอิสราเอลไม่ได้รบกับพวกเขาเลย และได้ใช้เงินซื้อน้ำและอาหารจากพวกเขา และคนอิสราเอลก็ได้เสนอข้อเสนอเดียวกันให้กับสิโหนกษัตริย์ของเฮชโบน แต่สิโหนไม่ยอมรับข้อเสนอนี้ พระเจ้าจึงให้คนอิสราเอลรบกับสิโหนจนได้รับชัยชนะ
ในชีวิตจริงของเรา ไม่ใช่ว่าทุกครั้งเราจะได้รับการตอบสนองในแง่บวกจากคนอื่น ถึงแม้เราจะยอมจ่ายเงินให้กับอีกฝ่ายหนึ่งแล้วก็ตาม แต่บางคนก็ไม่ยอมรับข้อเสนอที่ดีเหล่านั้น และยิ่งกว่านั้นบางคนก็คิดจะทำร้ายเราด้วย เราอาจจะต้องป้องกันตัวเองด้วยการต่อสู้ แต่หากเราสามารถหลีกเลี่ยงได้ เราควรหลีกเลี่ยงการใช้กำลัง และใช้การเจรจาอย่างสงบจะดีที่สุด