Daily Devotion
May 11, 2016
ข้อคิดจากพระธรรม สุภาษิต 27:23-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV) ซึ่งเป็นข้อความที่ได้รับการเน้นด้วยสีเขียวจากพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน วิถีจัดการด้านการเงิน ซึ่งเปิดตัวเมื่อ 28 มีนาคม 2015
จงรู้ความทุกข์สุขของฝูงแพะแกะของเจ้าให้ดี
และจงเอาใจใส่ฝูงสัตว์ของเจ้า
เพราะความมั่งคั่งไม่ยั่งยืนอยู่เป็นนิตย์
และมงกุฎก็ไม่คงทนอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์
เมื่อเขาเก็บหญ้าแห้งไปแล้ว หญ้าใหม่ก็ปรากฏขึ้น
และผักหญ้าต่างๆ ตามภูเขาก็ถูกเก็บรวบรวมมา
เมื่อนั้นลูกแกะจะให้เสื้อผ้าแก่เจ้า
และแพะก็จะเป็นค่านา
จะมีนมแพะพอเป็นอาหารแก่เจ้า
เป็นอาหารแก่ครอบครัวของเจ้า
และเป็นเครื่องยังชีพแก่สาวใช้ของเจ้า
การเอาใจใส่สิ่งมีชีวิตนั้นเป็นสิ่งสำคัญ เพราะสิ่งมีชีวิตนั้นสามารถเกิดผลผลิตออกมาเรื่อยๆ เราควรให้อาหารแก่สัตว์เลี้ยงของเราอยู่เสมอ เพราะเมื่อถึงเวลาสัตว์เหล่านี้ก็จะให้อาหารแก่เรา ส่วนทรัพย์สินเงินทองที่เราสะสมไว้ มันก็มีโอกาสเสื่อมสลายไปได้
ยุคนี้เป็นยุคที่คนใช้เครื่องจักรมากขึ้น การเลี้ยงสัตว์ก็ใช้เครื่องจักรช่วยเลี้ยง แทนที่จะต้องดูแลด้วยคนเลี้ยง ทำให้สัตว์เลี้ยงเหล่านั้นได้รับการดูแลเรื่องอาหารเพียงอย่างเดียว แต่ขาดการดูแลเรื่องทุกข์สุข ซึ่งผู้ที่จะสังเกตได้ดีก็คือคนเลี้ยงที่เป็นมนุษย์ พระวจนะของพระเจ้าตอนนี้ได้แนะนำให้เราเอาใจใส่สัตว์เลี้ยงไม่เพียงแต่ให้อาหารเท่านั้น แต่ต้องเอาใจใส่ดูแลอย่างใกล้ชิด คนที่ดูแลสัตว์เลี้ยงอย่างใกล้ชิด ก็จะได้รับผลตอบแทนจากสัตว์เลี้ยงเหล่านั้นอย่างคุ้มค่า พระธรรมตอนนี้ยังมาประยุกต์ใช้กับการดูแลเอาใจใส่คนงานของเรา และลูกๆ ของเราด้วย เราไม่ควรแต่ให้เงินเดือนสูงๆ แล้วใช้งานหนักเท่านั้น หรือ ไม่ใช่ใช้เงินมาเลี้ยงลูกของเรา