Daily Devotion
January 6, 2015
ดู ปฐมกาล 4:2-5 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV) ซึ่งเป็นข้อความที่ได้รับการเน้นด้วยสีเขียวจากพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน วิถีจัดการด้านการเงิน ซึ่งจะเปิดตัวในเดือนมีนาคม 2015
ต่อมานางก็ให้กำเนิดน้องชายของเขาชื่ออาเบล อาเบลเป็นคนเลี้ยงแกะ ส่วนคาอินเป็นคนเพาะปลูก อยู่มาวันหนึ่งคาอินนำพืชผลจากผืนดินมาเป็นของถวายแด่พระยาห์เวห์ ส่วนอาเบลก็นำแกะหัวปีจากฝูงและไขมันของแกะมาถวาย พระยาห์เวห์พอพระทัยอาเบลและของถวายของเขา แต่คาอินกับของถวายของเขานั้น พระองค์ไม่พ...อพระทัย คาอินก็โกรธยิ่งนัก ก้มหน้าลง
อาเบลและคาอินเป็นพี่น้องกันแต่มีอาชีพต่างกัน คนหนึ่งเพาะปลูกและอีกคนหนึ่งเลี้ยงสัตว์ วันหนึ่งทั้งสองคนได้นำผลผลิตส่วนหนึ่งของตนมาถวายแด่พระเจ้า แต่พระเจ้าพอพระทัยต่อสิ่งที่อาเบลนำมาถวายมากกว่าสิ่งที่คาอินนำมาถวาย มีนักวิชาการจำนวนมากพยายามอธิบายข้อความตอนนี้แตกต่างกันออกไป บางคนก็บอกว่าพระเจ้าพอพระทัยเครื่องบูชาที่เป็นสัตว์มากกว่าเป็นพืช แต่ในพระธรรมเลวีนิติพระเจ้าก็ได้กำหนดให้มีการถวายบูชาทั้งพืชและสัตว์ สิ่งที่เราพอจะเห็นได้จากพระธรรมตอนนี้น่าจะเป็นเรื่องของจิตใจและท่าทีของผู้ถวายมากกว่าชนิดของสิ่งของที่นำมาถวาย
แท้ที่จริงแล้ว พระเจ้าไม่จำเป็นต้องได้รับสิ่งของถวายจากเราเลย เพราะพระองค์เป็นผู้สร้างและเป็นเจ้าของทุกสิ่ง แต่พระองค์ก็ยินดีรับสิ่งที่เราถวาย เพราะการถวายหรือการให้ของขวัญนั้นเป็นสื่อที่แสดงถึงความสัมพันธ์ที่เรามีต่อกัน ข้อสังเกตของเราจากการอ่านพระธรรมตอนนี้คือ อาเบลมีความตั้งใจคัดเลือกสัตว์ที่จะนำมาถวายให้กับพระเจ้า ในขณะที่คาอินไม่ได้จัดเตรียมอย่างเฉพาะเจาะจง และเพียงพระเจ้าไม่พอพระทัยสิ่งที่คาอินมาถวาย คาอินก็โกรธจัด และไม่สามารถทำอะไรพระเจ้าได้ จึงได้ระบายความโกรธออกด้วยการฆ่าน้องชายของตน แทนที่เขาจะปรับเปลี่ยน ปรับปรุงสิ่งที่เขานำมาถวาย เขากลับทำสิ่งที่เลวร้าย อยากให้เรามีทัศนคติแบบคาอิน แต่ให้มีทัศนคติเหมือนอาเบลคือเมื่อจะถวายสิ่งใดให้พระเจ้า ขอให้เราตั้งใจถวายและคัดสรรสิ่งที่เราจะถวายแด่พระเจ้าให้ดี