Daily Devotion

March 28, 2016

ข้อคิดจากพระธรรม สุภาษิต 22:26-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV) ซึ่งเป็นข้อความที่ได้รับการเน้นด้วยสีเขียวจากพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน วิถีจัดการด้านการเงิน ซึ่งเปิดตัวเมื่อ 28 มีนาคม 2015

อย่าเป็นคนในจำพวกที่ให้คำปฏิญาณ
หรือในจำพวกผู้ค้ำประกันหนี้สิน
ถ้าเจ้าไม่มีอะไรชำระหนี้
เขาก็จะมายึดที่นอนไปจากเจ้า

พระธรรมตอนนี้แนะนำไม่ให้เราเป็นผู้ค้ำประกันเงินกู้ให้ใคร เพราะเมื่อเจ้าหนี้ไม่สามารถเก็บเงินจากลูกหนี้ก็ต้องมาเก็บจากเราแน่นอน หากเราไม่มีเงินจ่าย เขาก็จะมายึดที่อยู่อาศัยของเรา
หลายคนในสังคมปัจจุบันมักจะขอกู้เงินไปทำการค้า หรือไปศึกษาต่อทั้งในประเทศและต่างประเทศ และหากผู้กู้ไม่มีเครดิต ก็จะไม่ได้รับการพิจารณาให้กู้จากแหล่งเงินทุนต่างๆ และหากจะกู้ได้ก็ต้องหาคนค้ำประกันที่น่าเชื่อถือ หน้าที่ของผู้ค้ำประกันคือเป็นผู้สัญญากับเจ้าหนี้ว่า หากลูกหนี้ไม่สามารถจ่ายหนี้ได้ ผู้คำ้ประกันยินดีรับผิดชอบจ่ายหนี้ของลูกหนี้ให้กับเจ้าหนี้ ในชีวิตจริงผมได้ทราบว่า หลายครอบครัวต้องเป็นหนี้ที่ตัวเองไม่ได้ก่อ เพราะยอมเป็นผู้คำ้ประกันให้กับคนอื่น จากพระธรรมตอนนี้สอนให้เรารู้ว่า เราไม่ควรเป็นผู้คำ้ประกันให้กับใคร ถ้าหากจะให้ความช่วยเหลือกับใคร ให้เงินกับเขาตามที่ท่านตั้งใจจะช่วยเขาดีกว่า