Daily Devotion

March 11, 2016
ข้อคิดจากพระธรรม สุภาษิต 20:20-22 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV) ซึ่งเป็นข้อความที่ได้รับการเน้นด้วยสีเขียวจากพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน วิถีจัดการด้านการเงิน ซึ่งเปิดตัวเมื่อ 28 มีนาคม 2015
คนที่แช่งบิดาหรือมารดาของตน
ประทีปของเขาจะดับมืดมิด
มรดกที่ได้มาอย่างชิงสุกก่อนห่าม ...
ที่สุดปลายก็ไม่เป็นมงคล
อย่าพูดว่า “ข้าจะแก้แค้นความชั่ว”
จงรอคอยพระยาห์เวห์ พระองค์จะทรงช่วยเจ้า”
คนที่แช่งบิดามารดาคือคนที่ไม่ให้เกียรติบิดามารดา เป็นคนที่หวังร้ายต่อพ่อแม่ของตน พ่อแม่มีความสำคัญต่อเราทุกคนเพราะท่านเป็นคนที่มีประสบการณ์ และจะคอยให้คำแนะนำแก่เราว่า ถ้าไม่มีพ่อแม่อยู่กับเรา อนาคตเราก็มืดมัว คนที่แช่งพ่อแม่คือคนที่อยากได้มรดกมาครอบครองก่อนเวลาอันควร ในอีกด้านหนึ่งคนที่ทำดีอาจจะอึดอัดที่เห็นคนชั่วลอยนวลอยู่ และคิดจะแก้แค้นเอง แต่เราไม่ต้องทำหน้าที่นั้นด้วยตนเอง พระเจ้าจะเป็นผู้ทำเอง
ลูกที่กตัญญูก็มีมาก แต่บางครั้งเราก็อาจจะเจอลูกที่ไม่เพียงไม่กตัญญูยังหวังร้ายต่อพ่อแม่ของตนอีกด้วย คนที่หวังร้ายต่อพ่อแม่ อนาคตของเขาจะไม่สดใส เพราะเขาจะขาดคนที่คอยให้คำแนะนำแก่เขา ลูกบางคนอยากได้รับส่วนแบ่งจากพ่ออย่างรวดเร็ว โดยที่ยังไม่รู้จักวิธีบริหารหรือจัดการเงินเลย การที่รีบร้อนอยากได้มรดกมาก่อนที่พ่อแม่จะเสียชีวิตจะทำให้มรดกเหล่านั้นหมดไปอย่างรวดเร็ว เพราะขาดประสบการณ์ที่จะดูแลรักษา อีกสิ่งหนึ่งที่คนเรารีบร้อนจะเห็นผลลัพธ์ของคนชั่วที่ทำไม่ดีต่อเรานั้น ก็เป็นสิ่งที่ไม่สมควร การลงโทษคนชั่วที่ทำร้ายเรา ไม่ใช่หน้าที่ของเรา แต่เป็นหน้าที่ของพระเจ้า เราไม่ควรเร่งเวลาการลงโทษด้วยการไปทำหน้าที่ของพระเจ้า โดยการคิดลงมือแก้แค้นด้วยตัวเอง