Daily Devotion

March 7, 2016
ข้อคิดจากพระธรรม สุภาษิต 20:13-15 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV) ซึ่งเป็นข้อความที่ได้รับการเน้นด้วยสีเขียวจากพระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน วิถีจัดการด้านการเงิน ซึ่งเปิดตัวเมื่อ 28 มีนาคม 2015
“อย่ารักการนอน เกรงว่าเจ้าจะยากจน
จงลืมตาของเจ้า แล้วเจ้าจะได้กินอิ่ม
ผู้ซื้อพูดว่า “ของไม่ดี ของไม่ดี” ...
แต่เมื่อเขาไปแล้วเขาจึงอวด
มีทองคำและมีทับทิม มากมาย
แต่ปากที่มีความรู้ก็เป็นของล้ำค่ายิ่ง”
การขี้เกียจจะทำให้เรายากจน แต่คนที่ขยันจะได้กินอิ่ม และคนที่มีความรู้จะทำให้สิ่งที่เขาพูดเป็นที่น่าเชื่อถือ และจะนำทรัพย์สินมาให้กับเขา บางคนเป็นคนที่ต่อรองสินค้าเก่ง และวิธีหนึ่งคือบอกคนขายว่าของไม่ดีเพื่อกดราคาสินค้า แต่พอได้ไปแล้ว ก็บอกว่าเป็นของดีและไปอวดคนอื่น
การทำงานเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับเรา ภาษาไทยเป็นง่ายๆ เวลาพูดถึงการทำงานว่า "ทำมาหากิน" ถ้าเราไม่ทำงานเราก็ไม่มีอะไรจะกิน ปัจจุบันมีโจรผู้ร้ายมากขึ้น เพราะไม่มีงานทำ หรือไม่ก็เป็นพวกที่ไม่ยอมทำงาน แล้วยามที่ไม่มีอะไรจะกินก็ไปขโมยหรือปล้นของของคนอื่น สำหรับคนที่ขยันทำมาหากินนั้น ในสมัยนี้มีการแข่งขันกันสู้มาก นอกจากความขยันแล้ว เราต้องมีความรู้ด้วย เพราะโลกของเรามีการเปลี่ยนแปลงเร็วมาก อาชีพบางอย่างที่ทำรายได้ดี พอผ่านไปไม่นานก็มีสิ่งอื่นมาแทน เราต้องหาความรู้ใหม่เสมอ และหากเราทำธุรกิจ คำพูดที่ประกอบไปด้วยความรู้จะทำให้มีคนอยากทำธุรกิจกับเรา ความรู้เป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่าเงินทอง แต่ความรู้ที่ว่านี้จะต้องเป็นความรู้ที่จริงใจ ไม่ใช่ความรู้ที่เอารัดเอาเปรียบคนอื่น ของคนอื่นที่ดี เรากลับไปบอกว่าไม่ดี เพื่อกดราคาสินค้าของเขานั้น เป็นการกระทำที่ไม่ถูก