การทำอะไรที่ถูกกาลเทศะนั้นเป็นสิ่งสำคัญ คนโง่ไม่ควรกินอย่างหรูหรา เพราะจะสิ้นเปลืองเงินทองมาก และเขาก็ไม่สามารถหาเงินทองได้มากมาย และทาสไม่ควรปกครองเจ้านายของตน เพราะทาสไม่รู้วิธีปกครองคนอื่น หลายคนคิดว่าความโกรธเป็นอำนาจของตน แต่คนที่ฉลาดนั้นจะไม่โกรธง่าย และให้อภัยความผิดของคนอื่น เพราะการให้อภัยทำให้คนอื่นยกย่องเขา ในทางตรงกันข้ามคนที่ฉลาดก็จะไม่ทำให้คนที่มีอำนาจโกรธ แต่จะทำให้คนที่มีอำนาจพอใจในตัวเขา
คนเราสามารถจะมีความทะเยอทะยาน แต่เราต้องรู้จากกาลเทศะว่า เราจะไปสู่ความสำเร็จได้อย่างไร บางคนอยากกินอาหารที่ดีที่หรูหรา เมื่อเห็นอาหารราคาแพงที่อยู่ภัตราคารที่หรูหราแล้วเข้าไปกินเลย การทำเช่นน้ันพระธรรมตอนนี้ถือว่าเป็นความโง่ ที่จริงก่อนที่เขาจะเข้าไปกิน เขาควรจะคำนวณค่าใช้จ่ายของตัวเองให้ดีก่อน บางคนอยากเป็นหัวหน้าหรือผู้นำ ไม่ใช่ว่าจะไปใช้วิธีการที่แสดงให้คนอื่นเห็นว่าตนเองนั้นเก่งกว่าเจ้านายของตนเอง และให้คนอื่นมาฟังสิ่งที่ตนเองบอก ส่วนบางคนที่เป็นเจ้านายอยู่ก็อย่าคิดว่าตนเองมีอำนาจอยู่ในมือ จะโกรธใครที่อยู่ใต้บังคับบัญชาก็ด่าทอหรือต่อว่าได้เลย เราควรจะหยุดคิดก่อนหรือซักถามก่อนว่า ทำไมลูกน้องเราจึงทำเช่นนั้น ถ้าเขาทำผิดจริง เราควรที่จะให้อภัยและสอนเขาให้ทำในสิ้นที่ถูกต้อง การเป็นใหญ่เป็นโตไม่ใช่จะต้องแสดงความโกรธเสมอไป ที่จริงคนที่มีอำนาจเมื่อพูดด้วยนำ้เสียงที่จริงจัง คนก็กลัวแล้ว คนรอบข้างของคนที่มีอำนาจหากได้รับคำชมจากผู้อำนาจนั้นก็จะทำให้ชีวิตของเขาชุ่มชื่น