ศัตรูของคนขี้เกียจคือตัวเขาเอง ส่วนคนที่ชอบธรรมจะเชื่อฟังพระเจ้า และชีวิตของเขาจะปลอดภัยในพระองค์ และคนที่มั่งคั่งนั้นก็จะมีการป้องกันที่แน่นหนา เขาจะใช้สติปัญญาในการสิ่งต่างๆ ได้ เพราะเขามีเงินพอที่จะทำสิ่งต่างๆ ที่ตั้งใจไว้ได้
คนบางคนมักจะมีขอแก้ตัวว่า “ถ้าฉันมีเงิน ฉันจะทำอย่างโน่นอย่างนี้” หรือ พูดอีกอย่างก็คือ คอยให้มีเงินแล้วจึงเลิกขี้เกียจ แต่เมื่อมีเงินแล้วยิ่งขี้เกียจมากขึ้นไปอีก ความขี้เกียจเป็นตัวทำลายที่ร้ายแรงกว่าที่เราคิด บางคนซื้อบ้านที่สร้างเสร็จใหม่ๆ แล้วไม่ได้เข้าไปอยู่ และคิดว่ามันจะใหม่อยู่เหมือนเดิม ถ้าไม่มีใครไปใช้มัน แต่หากเราได้เห็นบ้านที่ไม่มีคนอยู่ เราจะเห็นว่ามันทรุดโทรมลงอย่างหน้าใจหาย ต้นไม้จะขึ้นรก ฝุ่นก็จะจับจนเป็นแผ่นหนา เพราะขาดการดูแลเอาใจใส่ ในทางตรงกันข้ามคนที่ขยันและดำเนินอยู่ในทางของพระเจ้า เขาจะปลอดภัยจากอันตราย เพราะเขาตื่นตัวที่จะคอยปรับปรุงที่อยู่อาศัยของเขา เขาจะทำงานและมีรายได้เพิ่มขึ้น และเมื่อเขามีรายได้เพิ่มขึ้น เขาก็มีเงินที่จะปรับปรุงที่อยู่อาศัยของเขาได้ตามที่เขาคิดวางแผนไว้