Daily Devotion

August 7, 2013

ดู 2โค‍รินธ์ 2:5-11 พระคริสตธรรมคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน (THSV)
ในจดหมายฉบับแรกที่อาจารย์เปาโลเขียนไปยังคริสตจักรโครินธ์นั้น ท่านได้ตำหนิพวกเขาที่ปล่อยให้มีการกระทำผิดโดยไม่มีการลงโทษ เป็นไปได้อย่างยิ่งที่คริสเตียนที่เมืองโครินธ์ได้เชื่อฟังอาจารย์เปาโล และได้ลงโทษคนที่กระทำความผิดแล้ว มาถึงฉบับนี้อาจารย์เปาโลบอกให้เราทราบว่า เมื่อมีคนกระทำความผิดคนหนึ่ง คนอื่นๆ ก็พลอยทุกข์โศกไปด้วย และเพื่อไม่ให้คนที่ถูกลงโทษจมอยู่ในความทุกข์ เราก็ต้องยืนยันความรักต่อคนนั้นด้วยการให้อภัยหลังจากได้...ลงโทษเขาแล้ว
คริสเตียนจำนวนไม่น้อยมักจะสับสนเรื่องความรักกับการลงโทษ เพราะคิดว่าถ้ามีความรักก็ต้องไม่ลงโทษ และมักจะเข้าใจผิดว่า การลงโทษคือการขาดความรัก การไม่ลงโทษเมื่อมีการกระทำบาป ก็ทำให้พระเจ้าเสื่อมเสีย และเป็นการเปิดโอกาสให้ซาตานเอาเป็นเครื่องมือเล่นงานเรา แต่ก็มีคริสเตียนอีกพวกหนึ่งเน้นการลงโทษ และไม่ยอมยกโทษให้เพื่อจะรักษาความบริสุทธิ์อย่างเดียว และลืมไปว่า พระเยซูเสด็จมาก็เพื่อช่วยคนบาปให้รอด แท้จริงการลงโทษนั้นเป็นเครื่องมือของความรักที่ต้องการให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น และเป็นการยุติความบาป แต่ความรักนั้นไม่ได้จบลงที่การลงโทษเท่านั้น เพราะความรักนั้นมีต่อไปถึงการยกโทษด้วย